پارامترهای شوری و سدیمی بودن در برخی خاک¬های متأثر از نمک دشت تبریز

شوری و سدیمی بودن خاک بسته به روش و هدف اندازه­گیری با پارامترهای مختلفی بیان می­شوند. برخی محققان سعی کرده­اند تا از طریق برقراری ارتباط بین پارامترهای مزبور، پارامترهایی را که اندازه­گیری مستقیم آنها وقت­گیر، پرهزینه یا توأم با خطاست، از پارامترهای سهل الوصولتر برآورد نمایند. این معادلات عام نبوده و ممکن است بسته به نوع خاک متفاوت باشند. هدف از این تحقیق جستجوی روابط ساده­ای است که با استفاده از آنها بتوان شاخصهای متداول شوری و سدیمی بودن خاک­های متأثر از نمک دشت تبریز را به طور قابل قبولی  برآورد کرد. بدین منظور تعداد 30 نمونه مرکب خاک از منطقه مزبور جمع آوری گردید. نتایج اندازه­گیری­ها نشان داد که پارامترهای شوری (TSS، قدرت یونی، غلظت یونهای کلراید و سدیم) و حتی سدیمی بودن ( SAR وESP) با EC عصاره اشباع (( ECe در ارتباط نزدیک هستند. روابط زیر برای برآورد پارامترهای قدرت یونی (1-mmol L )، TSS )1-mmolcL)  و SAR 5/0 ) 1-mmol L) با استفاده از ECe(dSm-1) در خاک­های مورد بررسی پیشنهاد می­شوند: (57= SEE و 991/0=2R،  ECe1/19= I) ، (9 /30= SEE  و 994/0= 2R , 13/1 ECe 56/7= TSS)  و  (3 /11= SEE  و  916/0= 2R 925/0 ECe 44/1= SAR). همچنین نتایج نشان داد که pH عصاره اشباع (برخلاف pHگل اشباع) با غلظت بی­کربنات همبستگی معنی­دار مثبتی داشته و مقدار عددی آن ممکن است کمتر یا بیشتر از  pHگل اشباع باشد که بستگی به میزان شوری خاک دارد .